B. Naar
elkaar (convergentie)
Lithosfeerplaten kunnen ook naar elkaar toe bewegen
(zwarte lijnen op de kaart). Welke reliëfvormen er zich concreet vormen hangt
af van de soorten platen die botsen. Denk aan een handdoek en een boek dat naar
elkaar toe bewegen. Het zwaardere boek zal onder de handdoek schuiven (subductie).
Als twee handdoeken met elkaar botsen vormt zich gewoon een plooi: geen van
beide is zwaarder of lichter. Idem bij de platen. We onderscheiden drie
situaties: oceanische plaat – continentale plaat, oceanische plaat – oceanische
plaat, continentale plaat – continentale plaat.
B1.
Oceanische plaat – continentale plaat
Als een oceanische plaat onder de continentale
plaat schuift spreken we van subductie. Dit doet zich voor aan de westkust van
Zuid-Amerika. De Nazcaplaat schuift onder de Zuid-Amerikaanse plaat. Op die
plaats vormt zich een trog, een kustgebergte, vulkanen en komen frequent
aardbevingen voor.
Figuur 5 stemt overeen met dit geval. Denk ook
terug aan de animatie met de handdoeken… Op de klas bank hebben we de
oceanische plaat uitgebeeld die vasthing aan de continentale plaat. Op de
oceanische plaat (vulkanische bodem) ligt sediment. Dit bezinksel van zand,
klei en krijt vormt een dikke mantel tot kilometers dik.
Op een gegeven moment breekt de oceanische plaat
los van de continentale plaat en zinkt weg in de astenosfeer. De sedimenten
worden afgeschraapt, geplooid en raken verhard. Zo ontstaat een
plooiingsgebergte aan de kust en trog voor de kust.
Waarom glijdt de oceanische plaat wel in de
astenosfeer en de sedimenten erop niet? Sedimenten zijn afbraakmateriaal van
bestaande continentale gebergten. Deze bergen vallen uit elkaar ik kleine
stukjes zand en klei. De wind en rivieren voeren de stukjes mee naar de zee
waar ze bezinken op de bodem van de oceaan, net als cacaopoeder op de bodem van
je glas chocomelk. Dus de sedimenten zijn veel lichter dan de zware
oceaankorst.
Naast een kustgebergte en een trog tref je
regelmatig vulkanen aan in subductiezones.
Hoe verklaar je dit? Nochtans is de lithosfeer niet
gescheurd vergeleken met de midden oceanische rug waar de magma vanuit de
astenosfeer makkelijk kan uitvloeien. Denk aan een stuk chocolade.. als je het
vuur op een hogere stand zet zal de chocolade smelten. Hetzelfde gebeurd met de
vaste plaat die wegzinkt in de steeds warmer wordende astenosfeer. Geleidelijk
aan smelt ze en stijgt het vloeibaar magma weer omhoog, smelt zich een weg door
het kustgebergte. Sommige magma stolt in de diepte, andere magma reikt tot het
aardoppervlak waar vulkanen uitbarsten. In de les hebben we dit geïllustreerd
met de vulkaan Stromboli in de Middellandse Zee.
B2.
Oceanische plaat – Oceanische plaat
Als twee oceanische platen met elkaar botsen
schuift de ene plaat onder de andere. Kan je zelf beschrijven wat er gebeurd? Denk
aan de voorgaande situatie B2.
Je krijgt opnieuw een trog, de zinkende plaat
smelt, magma bellen stijgen en smelten zich een weg door de oceanische plaat.
De magma stroomt uit op de bodem van de oceaan, stolt en vormt een onderzeese
vulkaan. Deze groeit stapsgewijs en kan na verloop van tijd uitgroeien tot
boven de zeespiegel. Je krijgt de geboorte van een vulkanische eiland. Stromboli
is een voorbeeld. Meestal vormen zich langgerekte linten van vulkanen:
vulkanenbogen. De meeste vind je terug in de Stille Oceaan en voor de kust van
Indonesië. Japan is daar een mooi voorbeeld van.
B3. Continentale
plaat – continentale plaat
Als twee continentale platen botsen krijg je een
continentaal gebergte: een gebergte op het continent. De meest in het oog
springende keten is het Himalaya-gebergte. Deze maakt deel uit van een
langgerekte gebergte keten die zich uitstrekt van de Pyreneën tot de Himalaya.
Ze ontstonden doordat Afrika, het Arabische Schiereiland en India botsten met
de grote Euraziatische plaat (Europa, China, …).
Als voorbeeld hebben we in de klas het
Himalaya-gebergte besproken. Vroeger was
Eurazië en India gescheiden door een oceaan (Thetys oceaan). In eerste
instantie gebeurde hetzelfde als in “B1”. De oceanische plaat zonk weg, en trok
de rest van de plaat mee. Gevolg: de oceaan sloot zich en India kwam steeds
dichter bij Eurazië. De oceaansedimenten raakten gekneld en geplooid.
Uiteindelijk botsten de twee continenten. De sedimenten raakte verder
samengeperst en opgetild. Momenteel is dit nog steeds aan de gang. India schuift
nog steeds naar het noorden, waardoor het Himalaya gebergte nog steeds oprijst.
Bron: Gillings (2013)
Bron: Gillings (2013)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten